Brukiew: niedoceniana, zapomniana i smaczna

Brukiew ceniona jest w Kanadzie, Skandynawii, Niemczech, a u nas tylko w czasach wojny i biedy dostępuje zaszczytu goszczenia w przydomowych ogródkach. Szkoda, ponieważ jest smacznym o wielu prozdrowotnych zaletach łatwym w uprawie warzywem.

Termin siewu: koniec kwietnia, początek maja, a kto lubi ryzykować i wcześniej, ponieważ kiełkuje w 2-3 st. C i znosi lekkie przymrozki. W tym terminie siejemy do gruntu i na rozsadę. Jeśli posmakuje siew powtarzamy 2 tygodnie później, aby zapewnić sobie systematyczne zbiory w sezonie.

Głębokość siewu: do gruntu na glebach ciężkich 3 cm, lżejszych - do 2 cm, na rozsadę 1 cm.

Przygotowanie grządki: najlepiej po zielonym nawozie przekopanym późną jesienią, ponieważ brukiew lubi glebę żyzną. Jeśli ktoś stosuje nawozy mineralne, to ostrożnie należy postępować z azotowymi, gdyż źle wpływają one na jakość korzeni. Kwasowość ziemi powinna być zbliżona do obojętnego. Pamiętajmy także o płodozmianie i unikajmy sadzenia jej w miejscach, gdzie w ubiegłym roku rosły warzywa kapustne, gdyż mają wiele wspólnych szkodników i chorób.

mączliki na liściu brukwi 

Pielęgnacja: na zagoniku po wzejściu w fazie 2 listków właściwych przerywamy pozostawiając odległość między roślinami 30 cm. Natomiast rozsadę mającą najczęściej 5 liści właściwych wysadzamy po zahartowaniu w końcu czerwca zachowując głębokość sadzenia z rozsadnika, ponieważ i za głębokie i zbyt płytkie wpłynie niekorzystnie na jakość korzeni. Brukiew wrażliwa jest na deficyt wody. Dobrze wpływa na nią nawożenie gnojówkami np. z pokrzywy obfitującej w bor. Dobrze jest dokarmiać ją mikroelementami dolistnie. Korzenie brukwi obsypuje się, gdyż to zapobiega ich zielenieniu zwłaszcza w deszczowe lato.

Szkodniki: niestety atakują ją wszystkie choroby i szkodniki warzyw kapustnych - łącznie z mączlikami i aby zmniejszyć ich populację warto sadzić pomiędzy grządkami brukwi rośliny silnie aromatycznie np. selery, pory.