Szczaw zwyczajny: kontra wrzody żołądka

W naszej tradycji szczaw zwyczajny - ten, który siejemy w ogródkach - jest warzywem, w innych nacjach bywał lekiem np. Indianie stosowali go w kuracjach przeciwnowotworowych, w Azji używano m.in. do leczenia wrzodów żołądka. Współczesna nauka bardzo często zamiast po omacku szukać ziołowych leków po prostu sprawdza dotychczasowe zastosowania - tak koreańscy naukowcy trafili na szczaw i postawili pytanie, czy rzeczywiście ekstrakty wodne i nalewka (70 proc. etanol + suszone liście, z której później suszeniem usunięto spirytus) działają ochronnie na wrzody żołądka. Pewne oznaki, że tak może być dawały wcześniejsze doświadczenia, w których wykryto w szczawiu związek aktywny - emodynę - o działaniu przeciwzapalnym i przeciwwrzodowym. W eksperymencie przebadano świeżo zerwany szczaw, który ususzono na powietrzu, zmielono i zalano 5 g suszu 0,5 l gorącej wody lub sporządzono nalewkę, a następnie przeanalizowano skład chemiczny obu i przetestowano w różnych stężeniach na myszach. Oba roztwory leczyły zapalenie błony śluzowej żołądka w sposób zależny od dawki; skuteczniejsza okazała się sucha nalewka, ponieważ jak wykazały analizy zawierała więcej emodyny.

Jeśli chcielibyśmy iść za przykładem azjatyckich narodów i wspomagać leczenie zapalenia szczawiem, to pamiętajmy, że to warzywo-zioło nie jest dla wszystkich: zrezygnować z niego powinny m.in. osoby na unikające szczawianów.

Literatura:

Bae JY, Lee YS, Han SY, Jeong EJ, Lee MK, Kong JY, Lee DH, Cho KJ, Lee HS, Ahn MJ: A Comparison between Water and Ethanol Extracts of Rumex acetosa for Protective Effects on Gastric Ulcers in Mice (2012) Biomol Ther (Seul).