Mięta
meksykańska nazywana jest także kubańskim oregano, ale nie
dostrzegam w jej zapachu i smaku tej ostatniej przyprawy, a
zdecydowane nuty mięty. W naszym klimacie powinna być uprawiana
jako roślina doniczkowa, ponieważ nie ma szans na przeżycie zimy.
Uprawiam
ją w ogródku jako jednoroczną. Co roku wysiewam w marcu do
doniczek po kilka drobnych nasionek - rozsypuję je na powierzchni
gleby i lekko dociskam. Wschodzą 2-3 tygodnie, po dalszych 14 dniach
pozostawiam tylko 2 rośliny w pojemniku (najczęściej plastikowym
kubeczku). W maju po zahartowaniu wysadzam na grządkę. Może rosnąć
w pełnym słońcu i półcieniu, lubi glebę o odczynie obojętnym,
żyzną. Za to ostrożnie podlewam ją, gdyż po przelaniu łatwo
gniją korzenie. Jest też odporna na suszę.
Jesienią 2-3 rośliny
ostrożnie przesadzam do doniczek, które zimę spędzają w domu –
tak po prostu jest bezpieczniej, ponieważ okryta liśćmi na kłopoty
z dotrwaniem do wiosny.
Świeże
liście do sałatek, farszów mięsnych i omletu, zupy pomidorowej
podbieram na bieżąco z grządek. A żniwa na suszoną przyprawę i
lecznicze zioło przeprowadzam raz w sezonie we wrześniu, gdyż
naukowo dowiedziono, iż w jej przypadku wtedy mogę liczyć na
większą obfitość olejku eterycznego. Suszę – jak pozostałe
zioła – na suchym, ciemnym i przewiewnym strychu. Mięta meksykańska to również doskonały lek.
Nazwa
łacińska: Plectranthus
amboinicus
Inne nazwy: oregano kubańskie.
Komentarze
Prześlij komentarz